W 1827 roku, podczas gdy greccy powstańcy bohatersko opierają się armii otomańskiej, filhelleni – europejscy wolontariusze różnych narodowości – przybywają wspomagać ich w tej nierównej walce. Pomiędzy nimi znajduje się też Henry d’Albaret, kapitan marynarki francuskiej. Inna postać tej powieści, Nicolas Starkos, bezwstydnie współpracuje z Turkami i przewozi na swoim statku własnych rodaków, by sprzedawać ich do ciężkich więzień berberyjskich. Jego matka, Andronika, która bije się w szeregach greckich, przeklina go i wypiera się. Na Korfu Henry nawiązuje znajomość z zagadkowym bankierem Elizundo, którego bogactwo pochodzi częściowo z jego transakcji ze Starkosem. Oficer zakochuje się w jego córce Hadjine i otrzymuje jej rękę, ku wielkiej radości Xarisa, służącego młodej kobiety. Jednak szantaż wywierany przez Starkosa na Elizundo przewróci do góry nogami wszelkie projekty, gdyż to grecki renegat chce poślubić Hadjine. Dziewczyna unika tego związku, ponieważ po nagłej śmierci bankiera, znika razem z Xarisem i zamieszkuje w miejscu, którego, pomimo usilnych poszukiwań, nie udaje się odkryć Henry’emu d’Albaretowi. Wówczas młody francuski oficer przyjmuje dowództwo korwety „Syphanta” i podejmuje kompanię przeciw piratom, którzy rabują i mordują na wyspach Archipelagu. Sacratif, najdrapieżniejszy spomiędzy nich, stale ukrywa się, unika spotkania i oficerowi nie udaje się zmusić go do walki. W międzyczasie Hadjine próbuje naprawiać błędy swego ojca, zużytkowując cały jego majątek na wykupywanie greckich więźniów, przebywających w niewoli u Turków. W drodze powrotnej z jednej ze swych podróży zostaje schwytana i sprzedana na targowisku; Henry’emu d’Albaretowi udaje się ją odkupić, prawie wydzierając ją z rąk Starkosa. Ten człowiek, które jest nikim innym, jak sławetnym piratem Sacratifem, atakuje „Syphantę” ze swoją flotyllą pirackich statków; po zawziętej bitwie udaje mu się pojmać Henry’ego i skazuje go na wysadzenie w powietrze razem z jego okrętem. Nieoczekiwana interwencja Xarisa, który uwalnia uwięzionych marynarzy i zabija pirata, diametralnie zmienia sytuację i korsarze rzucają się do ucieczki. Na nieszczęście, Andronika nie przeżyje swego syna i umiera, rażona bolesną stratą. Henry i Hadjine będą mogli wreszcie połączyć się – co było ich przeznaczeniem – i ostatecznie zamieszkają w Grecji po proklamacji niezależności tego kraju.