Opis
Inżynier Schaller zostaje zobowiązany do ponownego podjęcia prac zaczętych przez upadłą kompanię. Chodzi o przekopanie kanału, który połączy algiersko-tunezyjskie szoty (obniżenia terenu) z zatoką Gabes leżącą u południowych wybrzeży Morza Śródziemnego. Celem tej odważnej operacji jest przelanie się wód morskich w głąb kontynentu i utworzenie Morza Saharyjskiego. Przeciw temu buntują się Tuaregowie, ponieważ pomyślna realizacja projektu doprowadzi do zniknięcia karawan, które przyzwyczajeni są ograbiać. Hadżarowi, przywódcy buntowników, udaje się zbiec z więzienia, w którym był przetrzymywany i zaczyna zbierać swoich wojowników. Schaller, który wyjechał, eskortowany przez kapitana Hardigana i i wachmistrza Nicola, by rozpoznać stan wykonanych robót, konstatuje, że zbuntowane plemiona zasypały część kanału. Pewnej nocy zostaje schwytany razem z kapitanem przez ludzi Hadżara. Zamknięci w obronnej wieży w oazie Zenfig, więźniowie zamartwiają się, gdy wtem dołącza do nich As Kier, pies wachmistrza Nicola, który swoim węchem zdołał odkryć wyrwę w murach warowni. Inżynier i jego towarzysze podążają za zwierzęciem i udaje się im uciec. Po wyczerpującym marszu przez pustynię znajdują schronienie na pewnym wzgórzu. Po przebudzeniu uciekinierzy stwierdzają, że gwałtowny podziemny wstrząs zmienił dna szotów i spowodował rozerwanie się progu Gabes, przez co wody Małej Syrty przelewają się w głąb lądu ogromną falą, która po drodze topi Hadżara i jego stronników. Nowi robinsonowie, Schaller i jego przyjaciele, zostają odizolowani pośród olbrzymiego akwenu wodnego. Na szczęście zostają uratowani przez awizo, pierwszy okręt, jaki odważył się wpłynąć na wody Morza Saharyjskiego, które wreszcie stało się rzeczywistością.
